Okres realizacji: od grudnia 2007 do listopada 2009
Strona projektu: http://enrich.manuscriptorium.com/ |
![]() |
ENRICH to projekt celowy, który został sfinansowany w ramach europejskiego programu eContentPlus. Jego celem było umożliwienie ciągłego dostępu do zdigitalizowanych dokumentów dziedzictwa kulturowego znajdujących się w różnych europejskich instytucjach kultury.
Podstawowym rezultatem projektu ENRICH jest niedawno uruchomiona nowa platforma Manuscriptorium, dostępna pod adresem http://www.manuscriptorium.com. Manuscriptorium to europejska biblioteka cyfrowa manuskryptów, która w końcowej fazie projektu ENRICH dawała dostęp do danych 12 regularnych i 13 stowarzyszonych partnerów projektu. Sumarycznie było to ponad 4 500 000 zdigitalizowanych stron dokumentów dziedzictwa kulturowego z całego świata, z których wiele ma unikatową wartość historyczną, a większość dostępna jest w skanach doskonałej jakości. Udział w budowaniu Manuscriptorium miały również polskie biblioteki cyfrowe:
- Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Wrocławskiego, http://www.bibliotekacyfrowa.pl/ (partner regularny, 78 404 zdigitalizowanych stron z 989 obiektów cyfrowych)
- Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, http://kpbc.umk.pl/ (partner stowarzyszony, 16 641 zdigitalizowanych stron z 346 obiektów cyfrowych)
- Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa, http://www.zbc.uz.zgora.pl/ (partner stowarzyszony, 24 963 zdigitalizowanych stron z 203 obiektów cyfrowych)
Ponadto Manuscriptorium zostało wzbogacone o środowisko badawcze przeznaczone do pracy nad dokumentami dziedzictwa kulturowego. Szeroki zestaw narzędzi oraz funkcji wytworzonych w ramach projektu obejmuje między innymi:
- Schemat TEI P5 ENRICH do przechowywania opisu dokumentów w Manuscriptorium.
- Narzędzie ENRICH Garage Engine, które dostarcza mechanizmy konwersji pomiędzy różnymi formatami metadanych, dając jednocześnie możliwość łatwej rozbudowy tych mechanizmów. Narzędzie to jest rozwijane przez Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe we współpracy z Uniwersytetem Oksfordzkim.
- Narzędzie Gaiji Bank pozwalające na łatwe wykorzystywanie znaków spoza tablicy znaków Unicode w pracy nad dokumentami i tekstami historycznymi.
- Narzędzie M-Tool online, które umożliwia tworzenie metadanych opisowych oraz strukturalnych w schemacie TEI P5 ENRICH, przy użyciu przeglądarki internetowej.
- Funkcja wirtualnych dokumentów, która pozwala użytkownikowi Manuscriptorium na utworzenie nowego dokumentu cyfrowego, składającego się z poszczególnych stron innych dokumentów znajdujących się w systemie Manuscriptorium lub w Internecie.
- Funkcja wirtualnych kolekcji, która umożliwia użytkownikom tworzenie zarówno statycznych (konkretnie wskazanych) jak i dynamicznych (określonych na podstawie kryteriów przynależności) kolekcji dokumentów cyfrowych.
- Usługi tłumaczenia SYSTRAN, które pozwalają na wykonywanie wielojęzycznego wyszukiwania oraz tłumaczenie opisów obiektów cyfrowych.
Konsorcjum ENRICH składało się z 18 partnerów. Koordynatorem była Biblioteka Narodowa Republiki Czeskiej wspomagana dwoma innymi partnerami z Czech: AiP Beroun Ltd. oraz Crossczech Prague Inc. Pierwsze dwie instytucje były także liderami pakietów zadań, podobnie jak Oxford University Computing Services, Università degli Studi di Firenze – Centro per la comunicazione e l’integrazione dei media, Instytut Matematyki i Informatyki w Wilnie, SYSTRAN Paris i Biblioteka Narodowa Hiszpanii. Pozostali partnerzy to: Københavns Universitet – Nordisk Foskningsinstitut, Biblioteca Nazionale Centrale di Firenze, Biblioteka Universytecka w Wilnie, Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum in Reykjavík, Computer Science for the Humanities – Cologne University, St. Pölten Diocese Archive (Monasterium project, Austria), Narodowa i Uniwersytecka Biblioteka Islandii, Budapest University of Technology and Economics i Poznańskie Centrum Sieciowo-Komputerowe.
Jedno przemyślenie nt. „ENRICH”